ความหมายของคำว่า ' รำ ๒ '

ความหมายของคำว่า ' รำ ๒ '
รำ ๒ หมายถึง ก. แสดงท่าเคลื่อนไหวโดยมีลีลาและแบบท่าเข้ากับจังหวะเพลงร้องหรือเพลงดนตรี เช่น รำฉุยฉายพราหมณ์ รำกฤดาภินิหาร รำสีนวล, ถ้าถืออาวุธประกอบก็เรียกชื่อตามอาวุธที่ถือเช่น รำดาบ รำทวน รำกริช, ถ้าถือสิ่งของใดประกอบก็เรียกชื่อตามสิ่งของนั้น เช่น รำพัด รำดอกไม้เงินดอกไม้ทอง,อาการที่แสดงท่าคล้ายคลึงเช่นนั้น, ฟ้อน.

รำเขนง
[–ขะเหฺนง] น. พิธีพราหมณ์มีการถือเขนงนํ้ามนตร์รําถวายพระอิศวรแล้วประนํ้ามนตร์.
รำโคม
น. การรําแบบหนึ่ง ผู้เล่นถือโคมรําเป็นท่าต่าง ๆ, เดิมเล่นเฉพาะในงานหลวง.
รำชั่วโทษพากย์
(สํา) ก. ทําไม่ดีหรือทําผิดแล้วไม่รับผิด กลับโทษผู้อื่น,รําไม่ดีโทษปี่โทษกลอง ก็ว่า.
รำเท้า
ก. เต้นหมุนเวียนวนไปด้วยเท้าอย่างเต้นรําของฝรั่ง, เต้นรํา ก็ว่า.
รำผี
น. การรําในการทรงเจ้าเข้าผี.
รำพัด
(ปาก) ก. เล่นไพ่ไทย.
รำพัดชา
น. ท่ารําชนิดหนึ่งในพิธีคชกรรม.